سوال متداولی که همواره از مصرف‌کنندگان می‌شنویم، بهترین روش جلوگیری از خوردگی در استیل است. برای یافتن روش جلوگیری خوردگی گالوانیک در فولاد ضد زنگ، ابتدا باید فهمید که خوردگی گالوانیک چیست و چگونه می توان خوردگی در فولاد ضد زنگ را مهار کرد.
تعریف خوردگی گالوانیک
خوردگی گالوانیک زمانی اتفاق می‌افتد که دو ماده فلزی متفاوت، در یک محیط خورنده به یکدیگر وصل شوند.
در این حالت فلزات دارای پتانسیل تعادلی، کمتر دچار خوردگی می‌شوند.
میزان خوردگی ایجاد شده به مقدار زیادی به هدایت الکتریکی محلول محیطی، تفاوت در پتانسیل خوردگی بین دو فلز و نسبت سطح بین الکترودها بستگی دارد.
خوردگی گالوانیک در استیل زمانی رخ می‌دهد که دو فلز مختلف در یک الکترولیت به یکدیگر وصل شوند. این خوردگی هنگام اتصال فولاد ضد زنگ به آلومینیوم، فولاد کربن یا دیگر فلزات رخ می‌دهد. و یکی از رایج ترین و مخرب ترین اشکال خوردگی است.
خوردگی گالوانیک به دلیل اختلاف پتانسیل الکترود رخ می دهد، یکی از فلزات آند و دیگری کاتد می شوند. آندها همیشه سریعتر از حد معمول دچار خوردگی می شوند.
برای بسیاری از کاربردهای صنعتی، ساختاری یا معماری، الکترولیتی که باعث خوردگی گالوانیک در استیل می شود، آب یا رطوبت هوا است.
این مساله در سازه‌هایی که در نزدیکی منابع آب مانند اقیانوس‌ها و رودخانه‌ها یا در آب و هوای با برف و باران زیاد ساخته شده اند، بیشتر اتفاق می‌افتد.
با وجود الکترولیت، خوردگی گالوانیک رخ خواهد داد. نیروی محرک این نوع خوردگی تفاوت واقعی در پتانسیل فلزات است.
خوردگی گالوانیک در استیل
اگر دو گرید مشابه استنلس استیل در کنار هم قرار گیرند، معمولاً خوردگی گالوانیک وجود ندارد.
اگر دریکی از فولادهای زنگ نزن خوردگی رخ دهد، فولاد فعال با سرعت بالاتر از حد معمول، خورده می‌شود.
این خوردگی ناشی از اختلاف پتانسیل بین حالت های فعال و غیرفعال فولاد است.
هنگامی که لوله‌ها و صفحات استنلس استیل در یک مبدل حرارتی درکنارهم باشند، فولاد کربن خوردگی گالوانیکی را متحمل می‌شود.
هنگامی که فولاد ضد زنگ با گرافیت ترکیب شود، خوردگی در فولاد ضد زنگ اتفاق می‌افتد.
پس این نکته را در نظر داشته باشید، از واشرهای گرافیتی در حضور این آلیاژ خودداری کنید.
موارد مطرح شده را می‌توان به طور خلاصه در چند نکته مطرح کرد:
۱. خوردگی گالوانیک با حضور دو ماده فلزی متفاوت در یک محیط خورنده رخ می دهد.
۲. میزان خوردگی بستگی به هدایت الکتریکی محلول ، اختلاف پتانسیل خوردگی مواد و نسبت سطح بین مواد دارد.
۳. مشکلات خوردگی گالوانیک در استیل به ندرت بین دو فولاد ضد زنگ بروز می کند.
۴. از واشرهای گرافیتی در کنار فولاد ضد زنگ باید اجتناب شود.
بهترین روشها برای جلوگیری از خوردگی گالوانیک در استیل
چند روش آزمایش شده و واقعی هنگام طراحی سازه‌های فلزی مختلف وجود دارد.
این روشها به جلوگیری از خوردگی گالوانیک کمک می کند.
روش‌هایی که می توانند به جلوگیری از خوردگی گالوانیک در فولاد ضد زنگ کمک کنند موارد زیر است:
۱.در مرحله طراحی، اتصال مواد با پتانسیل الکترود مشابه را پیش بینی کنید. (به عنوان مثال ۳۰۴ / ۳۰۴L با ۳۱۶ / ۳۱۶L)
۲.شکستن مسیر الکتریکی در قسمت های فلزی یا الکترولیت سیستم. این امر با استفاده از پرایمرهای مخصوص چگالی بالا برای محافظت از محل اتصال و جداسازی الکترولیت از محل اتصال حاصل می شود. توجه به این نکته ضروری است که در هنگام استفاده از روکش ، هر دو ماده باید روکش شوند. درصورتی که امکان پوشش دهی وجود نداشته باشد ، ابتدا آستر باید روی فلزی اعمال شود که حساسیت بیشتری به خوردگی دارد.
۳.سایر ترکیبات دافع کننده آب مانند گریس، پلاستیک، رنگ‌های مناسب یا لاک ها و سایر روکشهای غیرقابل نفوذ نیز در جلوگیری از خوردگی گالوانیک اثر داشته‌اند.
۴.روش دیگری که برای جلوگیری از خوردگی گالوانیک به کار می رود، عایق بندی الکتریکی دو فلز است.
این کار با استفاده از مواد غیر رسانا مانند پلاستیک امکان پذیر است. اگر این دو فلز در اتصال الکتریکی با یکدیگر نباشند، هیچ گونه خوردگی ایجاد نمی شود.
افزودن موارد بازدارند به الکترولیت (در صورتی که الکترولیت مایع باشد)
محافظت کاتدیک توسط اعمال جریان یا یک آند دیگر
