انواع مختلف فولاد ضد زنگ وجود دارد؛ هر کدام ترکیب و خصوصیات منحصر به فردی دارند. بسته به ترکیب شیمیایی فولاد، ممکن است سخت تر، مستحکم‌تر، کارپذیرتر و یا مغناطیسی باشد. فولادهای مختلف قیمت‌های متفاوتی نیز دارند. استیل ۲۰۱ استیل آستنیتی است که حاوی نیمی نیکل و مقدار بیشتری منگنز و نیتروژن نسبت به فولادهای متداول است. در واقع در استنلس استیل ۲۰۱ از منگنز و نیتروژن به جای نیکل استفاده می‌شود.
این آلیاژ نسبت به برخی آلیاژهای دیگر ارزان تر است (به دلیل کم بودن مقدار نیکل).
با این وجود، کارپذیری یا شکل‌پذیری فولاد زنگ نزن ۲۰۱ به راحتی انجام نمی شود.
این استیل، یک فولاد ضد زنگ غیر مغناطیسی است. از آنجا که گریدهای سری ۲۰۰ آستنیتی هستند ، مغناطیسی نیستند.
نحوه تشخیص استیل ۳۰۴ با ۲۰۱، بسیار دشوار است.
گریدهای سری ۳۰۰ هم غیرمغناطیسی هستند.
محتوای نیتروژن سری ۲۰۰ بالاتر از سری ۳۰۰ است، بنابراین مستحکم‌تر است.
جالب است بدانید که عنصر نیتروژن به عنوان تقویت کننده عمل می کنند.
نکاتی درباره استیل ضد زنگ ۲۰۱
۱. فولاد زنگ نزن ۲۰۱ دارای کیفیت های قابل استفاده متنوعی است. اگرچه گزینه مناسبی برای مصارف خاص می‌یاشد، اما برای سازه هایی که در معرض شرایط خورنده مانند آب نمک باشند ، گزینه مناسبی نیست.
۲. استیل ۲۰۱ گریدی از سری ۲۰۰ فولادهای ضد زنگ آستنیتی است.
این سری از فولادهای ضد زنگ با محتوای کم نیکل مشخص می شوند.
۳. آلیاژ استیل ۲۰۱ در بسیاری از موارد جایگزین استیل ۳۰۱ می‌شود، اما نسبت به این آلیاژ، به ویژه در محیط های شیمیایی، از مقاومت دربرابر خوردگی کمتری برخوردار است.
۴. آنیل شده است، غیر مغناطیسی بوده اما با سردکاری می تواند مغناطیسی شود.
مقدار نیتروژن بالای استیل ۲۰۱ چقرمگی و استحکام تسلیم بیشتری را نسبت به فولاد نوع ۳۰۱ به ویژه در دماهای پایین فراهم می کند.
۵. فولاد ضد زنگ ۲۰۱ با عملیات حرارتی سخت نمی شود.
البته این استیل در دمای ۱۸۵۰-۱۹۵۰ درجه فارنهایت (۱۰۱۰-۱۰۶۶ درجه سانتیگراد) آنیل می شود وبعد از آن توسط آب یا هوای خنک کوئنچ می‌شود.
۶. استیل ۲۰۱ برای تولید طیف وسیعی از لوازم خانگی از جمله سینک ، وسایل آشپزی ، ماشین لباسشویی ، پنجره و درب استفاده می شود. همچنین از آن در تریم اتومبیل ، معماری تزئینی، واگن راه آهن ، تریلر و گیره استفاده می شود.
به دلیل مستعد بودن در خوردگی شکافی و حفره ای، برای استفاده در سازه‌‌ها در فضای باز توصیه نمی شود.
۷. آلیاژ استیل ۲۰۱ به ویژه در محیط های سرد بسیار مفید است زیرا مقاومت آن در هوای سرد بالا می رود.
برای جبران کمبود نیکل ، می توانید آن را با منگنز و نیتروژن بیشتری تشکیل دهید.
۸. صنایعی که این استیل را انتخاب می‌کنند، کسانی هستند که به دنبال هزینه کمتر با دوام بیشتر هستند.
این فلز در فضایی که عناصر خورنده وجود دارد استفاده نمی‌شود.
۹. این گرید فولاد ضد زنگ هم می تواند شکل بگیرد و هم کشیده شود. ممکن است برای عملیات سخت به دلیل نرخ کارسختی زیاد استیل ۲۰۱ آنیلینگ متوسط موردنیاز باشد.
۱۰. استیل سری ۲۰۰ سخت تر و مستحکم‌تر از فولاد سری ۳۰۰ هستند.
ترکیب و خصوصیات استیل ۲۰۱
حداکثر کربن: ۰.۱۵ درصد
حداکثر منگنز: ۵.۵۰-۷.۵۰ درصد
حداکثر فسفر: ۰.۰۶ درصد
حداکثر گوگرد استیل ۲۰۱: ۰.۰۳ درصد
حداکثر سیلیکون: ۱.۰۰ درصد
کروم: ۱۶.۰۰-۱۸.۰۰ درصد
نیکل: ۳.۵۰-۵.۵۰ درصد
حداکثر نیتروژن: ۰.۲۵ درصد
آهن: درصد باقیمانده
پردازش و شکل پذیری
فولاد ضد زنگ ۲۰۱ را نمی توان با عملیات حرارتی سخت کرد.
لازم است بدانید که با سردکاری میتوان این فلز را سخت کرد.
استیل ۲۰۱ را می توان در دماهای ۱۰۱۰ تا ۱۰۹۳ درجه سانتیگراد (۱۸۵۰ و ۲۰۰۰ درجه فارنهایت) آنیل کرد.
برای نگه داشتن کاربیدها در محلول و جلوگیری از حساسیت، خنک کردن سریع در محدوده ۸۱۵ و ۴۲۶ درجه سانتیگراد (۱۵۰۰ و ۸۰۰ درجه فارنهایت) لازم است تا از رسوب کاربید در این فولاد جلوگیری شود.
جوشکاری استیل ۲۰۱
آلیاژ استیل ۲۰۱ را می توان با کلیه روشهای استاندارد مورد استفاده برای فولادهای ضد زنگ حاوی ۱۸ درصد کروم و ۸ درصد نیکل، جوشکاری کرد.
اگر کربن بیش از ۰.۰۳ درصد باشد، خوردگی بین دانه‌ای بر منطقه جوش تأثیر می‌گذارد.
گروه آستنیتی فولادهای زنگ نزن معمولاً با روشهای فیوژن و مقاومت قابل جوشکاری است.
ممنون از اطلاعات خوب و جامعتون.من تو سایت های خارجی دنبال این اطلاعات میگشتم.ممنون
ممنون از حسن نظر شما